* * * მთელი ღამის უძილოს და დაღლილს,
არც ამ ღამით მიწერია ძილი.
მთელი ღამე სულს დაჩეხავს დარდი
და დილამდის კვლავ ქუჩებში ვივლი.
ამ ღამითაც, მწარე სევდით შემთვრალს,
გულზე ისევ ჩამაწვავენ წუთებს.
ოდეს ღვთისგან მონიჭებულ იღბალს
დღეს სატანა ნამოქმედარს უქებს.
მხოლოდ მაშინ აფასებენ ჩვენთან,
ყველასაგან ხელნაკრავს და გაცვლილს,
ბალზამი რომ გააქვავებს ძარღვებს
და დრო სხეულს ფოსფორისგან დაცლის.
დღეს თუ თქვენი მოფერება მსურს და
თქვენ კი ჩემთვის შავ დემონებს უხმობთ,
რაც ლექსები მიწერია, ყველა
ჩამაყოლეთ სასახლეში უხმოდ!
მანამდის კი, უძილობა დამღლის,
თუმც, ზნეობას ვერაფერი ვერ ვნებს.
ამ ღამითაც დაიყმუვლებს დარდი
და კბილებით გადამიღრღნის ნერვებს.